Pseudopoetyckie Zapiski Irenki: "Potok"

Zdjęcie: Ana-chronia

 Pseudopoetyckie Zapiski Irenki 

"Potok"

Niestety czas nie jest moim sprzymierzeńcem. Mimo wielu planów i pomysłów na posty, mało mam okazji aby rzeczywiście coś napisać. Praca, dom, obowiązki... A chwile na drobne przyjemności są wykradane niczym najcenniejsze skarby.

W nierzadkich ostatnio momentach przygnębienia i zwątpienia w sens wszystkiego (wypływającego chyba tak na prawdę z przemęczenia) uciekam myślami do tego, za czym tęsknię. Do ciszy, spokoju i natury. Do gór...

Potok

Szaleje i tańczy

kroplami się burzy

Opływa skały,

tysiące kamieni

I trawy rosi

i brzegi podmywa

I w blasku słonecznym

tęczami się mieni

Bawiąc się – płynie

i gubi się w wirach

By znów wyjść

na kamień

zaklętym błękitem

I szumieć, i huczeć,

i spadać, i płynąć

I za dnia, i w nocy

wieczorem

i świtem…

I gada z tym wiatrem

co spada gdzieś z góry

Z tym dzikim,

z tym górskim,

z tym nieposkromionym

Co w tańcu całował

obłoki i chmury

A potem w toń wpychał

iglaste korony

Zdjęcie: Ana-chronia

Zdjęcie: Ana-chronia

Zdjęcie: Ana-chronia